این کتاب به این پرسش ها میپردازد:
• آیا ADHD فرزند من تا نوجوانی و بزرگسالی ادامه دارد؟
• چرا فرزند من به این اختلال مبتلا شده است؟
• فرزندم از دستورات من سرپیچی می‌کند، راهکار مؤثر شما چیست؟
• با چالش های مربوط به تکالیف درسی فرزندم چه کنم؟
• چگونه میتوانم با کودک خود ارتباط بهتری برقرار کنم؟
این کتاب در مجموع با 100 پرسش و پاسخ با نشانه های اصلی ADHD و مشکلات متعددی که خانواده ها و مدارس با آن روبرو هستند، به ارائه راهکارهای مناسب و اثربخش درمانگری می پردازد.
-------------------------------------
برش‌هایی از این کتاب:
برش 1:
س: آیا لجاجت و نافرمانی به خاطر بیش فعالی است؟
ج: سرکشی و نا فرمانی تا حدی می تواند طبیعی باشد.
واضح است که نوجوانان چه به بیش فعالی مبتلا باشند یا خیر، مستعد این رفتارها هستند.
با این حال تقریبا نیمی از کودکان مبتلا به بیش فعالی یک اختلال نا فرمانی مقابله ای دارند.
در این حالت آنها می توانند از نظر عاطفی کاملا زودرنج باشند و ممکن است در برابر اشتباهات یا شکستهای خود دیگران را سرزنش کنند.
----------
برش 2:
س: آیا بیش‌فعالی در ایجاد رابطه و حفظ دوستی مشکل ایجاد می‌کند؟
ج: کودکان بیش‌فعال می‌توانند کاملا خودانگیخته و سرگرم‌کننده باشند. به همین دلیل ممکن است به عنوان "روح و جان یک مهمانی" یا "کانون توجه" شناخته شوند.
اما ممکن است در حفظ روابط و دوستی‌های مناسب مشکل بیشتری داشته باشند.
آسیب اجتماعی مدت‌هاست به عنوان یک مشکل برای کودکان بیش‌فعال شناخته شده است.
----------
برش 3:
س. آیا نشانه‌های ADHD با رشد کودک تغییر می‌کند؟
ج. بله!
برای مثال در برخی کودکان، بیش‌فعالی بعد از مدرسه ابتدایی کاهش پیدا می‌کند.
یک حس بی‌قراری درونی ممکن است جایگزین بیش‌فعالی شود.
در مدرسه وقتی تکالیف نوشتاری به طور فزاینده‌ای پیچیده می‌شود و نوجوان ملزم می‌گردد برای تکالیف بلندمدت برنامه‌ریزی کند، بیش‌فعالی ممکن است آشکارتر شود.
-----------
برش4:
س. آیا ممکن است افراد مشهوری که مبتلا به ADHD بودند را بشناسم؟
ج. تردیدی نیست که ADHD زندگی همه افراد از جمله نویسندگان، مخترعان رهبران نظامی، سیاستمداران، هنرمندان و ورزشکاران را تحت تاثیر قرارداده است.
تام کروز، جیم کری، یا کارآفرینان موفقی مثل والت دیزنی توانایی بیشتری برای
” تفکر خارج از چارچوب“ دارند که احتمالا نتیجه ADHD بوده است.
---------------------
برش 5:
س. فرزند من بسیار دست و پا چلفتی است و از ورزش‌های گروهی متنفر است.
آیا این مشکلی شایع در کودکان مبتلا به ADHD است؟
ج. بله؛ برخی کودکان مبتلا به ADHD در زمینه هماهنگی حرکتی مشکل دارند.
این نکته نیز حائز اهمیت است که کودکان مبتلا به مشکلات هماهنگی حرکتی، اغلب در ورزش‌های فردی بهتر عمل می‌کنند.
کودک مبتلا به ADHD ممکن است در آغاز مشکل داشته باشد، اما می‌تواند در طول زمان به بازیکن یک تیم بزرگ تبدیل شود.
-------------------
برش 6:
داروهای محرکِ کند اثرکننده، مزایای نامرتبط با مدرسه نیز دارند.
نوجوانان زمانی که دارو مصرف کرده اند با احتیاط بیشتری رانندگی می‌کنند.
اثر داروهای محرک در طول اواخر عصر ممکن است تکانشگری را کاهش دهند و به نوجوانان کمک کنند تا مشکلی نداشته باشند.
این داروها حریم خصوصی آنها را که به ویژه در طول سال‌های دشوار نوجوانی مهم است، حفظ می‌کنند.
------------------
برش 7:
س. ایده‌ی دادن دارو به فرزندم برایم بسیار نگران کننده است. آیا ممکن است فرزندم به داروهای محرک وابسته یا معتاد شود؟
ج. بیشتر پزشکان زمانی به دارو روی می‌آورند که مشکلات کودک، اختلال جدی در زندگی روزمره او ایجاد کند.
وقتی انتقال دهنده‌های عصبی دچار عدم تعادل شوند شما نمی‌توانید به سادگی تمرکز داشتن و توجه کردن را به کودک، آموزش دهید.
کودک ADHD ممکن است به منظور کمک به عملکردش در مدرسه و غلبه بر نشانه‌ها به داروی محرک وابسته شود،
اما او از نظر جسمانی به داروهای محرک وابسته یا معتاد نخواهدشد.